A, sem starfað hafði á iðnverkstæði opinberrar stofnunar, var sagt upp störfum. Hann taldi þær ástæður rangar, sem fyrirsvarsmaður stofnunarinnar gaf fyrir uppsögninni í bréfi, dags. 16. september 1991, og hefði honum ekki tekist að fá leiðréttingu á þessum rangfærslum. Bar hann fram kvörtun við mig út af þessu.
Í bréfi mínu til A, dags. 26. mars 1992, tók ég fram, að ljóst væri af gögnum, sem hann hefði lagt fram, að hann hefði leitað til dómstóla með ágreiningsefnið. Ég tjáði A, að samkvæmt 2. gr. laga nr. 13/1987, um umboðsmann Alþingis, og 4. tl. 3. gr. reglna nr. 82/1988, um störf og starfshætti umboðsmanns Alþingis, næði starfssvið mitt ekki til dómsathafna, og með því að dómstóll myndi fjalla um það málefni, sem kvörtun A lyti að, hefði ég ákveðið að hafa ekki frekari afskipti af málinu og væri því málinu lokið af minni hálfu, sbr. 1. mgr. 10. gr. laga nr. 13/1987.